Een werkgever weigert beëindigingsvergoeding te betalen omdat een werknemer uitzicht zou hebben gehad op een nieuwe baan. De betreffende werknemer is het hier niet mee eens en stapt naar de rechter.
Als zowel werknemer als werkgever het er mee eens zijn de arbeidsovereenkomst te beëindigen, bijvoorbeeld omdat de werknemer een andere baan heeft gevonden, mag de arbeidsovereenkomst zonder tussenkomst van het UWV of een rechter worden beëindigd op een door u en/of de medewerker te bepalen datum. U bent als werkgever in zo'n geval ook niet verplicht een transitievergoeding te betalen. Het is wel mogelijk om andere afspraken, zoals een andere vergoeding, nabetaling van bonussen en uitbetaling van het IKB te maken.
Het niet opnemen van een relatie- en/of geheimhoudingsbeding in een vaststellingsovereenkomst in combinatie met finale kwijting kan negatief uitpakken voor een werkgever, zo blijkt uit een uitspraak van Rechtbank Midden-Nederland.
<p>Een vrouw heeft op grond van een beëindigingsovereenkomst met haar werkgever een vergoeding ontvangen. Het Hof oordeelt dat dit voordeel in het kader van ontslag geacht moet worden zijn genoten als loon uit dienstbetrekking. <span data-ccp-props="{"201341983":0,"335559739":160,"335559740":259}"> </span></p>
Recent is onderzoek verricht naar de kosten van ontslag met wederzijds goedvinden in de periode 2015-2016 door SEO Economisch Onderzoek. De kosten van ontslag met wederzijds goedvinden zijn met ongeveer 2 procent gestegen sinds de jaren 2011-2012.
Een werkgever biedt zijn werknemer na drie arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd nog een vierde arbeidsovereenkomst aan. Tegelijk met deze vierde arbeidsovereenkomst sluiten werkgever en werknemer een vaststellingsovereenkomst ter beëindiging van deze vierde arbeidsovereenkomst. Is hiermee sprake van een rechtsgeldige doorbreking van de ketenregeling?
