Alweer bijna vier jaar geleden trad de Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties in werking. Hiermee werd de aloude Verklaring arbeidsrelatie in de ban gedaan. Het alternatief: zelfregulering met behulp van modelovereenkomsten tussen opdrachtgevers en opdrachtnemers (zzp'ers). Dat bleek geen succes; het kabinet moest terug naar de tekentafel. Wat heeft dit ondertussen opgeleverd?
Er is al langer kritiek op de webmodule voor zzp'ers om te toetsen of hun arbeidsrelatie met de opdrachtgever niet als loondienstverband moet worden aangemerkt. In een recente brief aan de Tweede Kamer gaat minister Koolmees nogmaals in op een aantal vragen.
De Stichting van de Arbeid (namens zowel werkgevers als werknemers) adviseert minister Koolmees om de voorstellen Wet minimumbeloning zelfstandigen en Wet op de zelfstandigenverklaring niet in te dienen. De voorstellen zijn visieloos en onuitvoerbaar volgens de Stichting. De minister wil duidelijkheid creëren, maar zaait volgens de stichting alleen maar meer verwarring en bereikt daarmee het tegendeel van wat hij beoogt. Zij vrezen fikse administratieve lasten en voorzien grote problemen met naleving, controle en handhaving.
Voor welke opdracht mag een bedrijf een zzp'er inhuren en wanneer is iemand eigenlijk een werknemer? Over deze vraag loopt een lange discussie. Het kabinet gaat daarom de komende maanden in gesprek met werkgevers, werknemers, zzp'ers en betrokken organisaties. Dit brede gesprek moet het onderscheid helder maken. Ook moet hieruit duidelijk worden wat de maatschappelijke opvattingen zijn.
