Maar al het overige loon, zoals een fiets van de zaak, onkostenvergoedingen en het bedrijfsfeest, kunnen door de werkgever als eindheffingsbestanddeel voor de werkkosten worden aangewezen. Dat is meestal waar de onduidelijkheid begint. Want hoe groot mag dat eindheffingsdeel zijn en hoe zit het nou met de gebruikelijkheidsregeling?

Loon voor de werknemer

Vanuit de werknemer gezien omvat het loon, naast het arbeidsrechtelijke loon:

de 100%-vergoeding voor de ov-kosten;
reiskosten tegen 0,19 euro per gereden kilometer;
diverse studiekosten;
tijdelijke verblijfskosten;
zakelijke verhuiskosten;
gereedschap;
arbovoorzieningen
producten uit eigen bedrijf;
extra territoriale kosten (30%-regeling)

Deze vergoedingen zijn dus niet van belang voor het eindheffingsloon voor de werkkostenregeling. Ze behoren tot de gerichte vrijstellingen.

Loon voor de werkgever

Voor de werkgever omvat het loon, naast het arbeidsrechtelijke loon, het loon in natura en de gerichte vrijstellingen ook nog uit vergoedingen en verstrekkingen. Het is voor een juiste belastingaangifte belangrijk om van die vergoedingen en verstrekkingen te weten of ze tot het loon behoren, volledig zijn vrijgesteld of slechts gedeeltelijk zijn vrijgesteld. Dat is waar de werkkostenregeling om de hoek komt kijken.

WKR (werkkostenregeling)

Een werkgever kan bepaalde vergoedingen en verstrekkingen aanwijzen als eindheffingsbestanddeel voor de werkkosten. Daarnaast kan hij er voor kiezen om bepaalde vergoedingen en verstrekkingen als een bruto vergoeding te belasten (bruteren). Het voordeel daarvan is dat de werkgever dan niet langer alles per werknemer hoeft te administreren. Als een werkgever loon als eindheffingsbestanddeel aanwijst, is 1,2% van de totale fiscale loonsom vrij van belasting- en premie heffingen. Dit belastingvrije deel wordt in de volksmond de vrije ruimte genoemd. Alle vergoedingen en verstrekkingen boven dit bedrag worden met 80 procent belast.

Lees ook: Maaltijden verstrekken onder WKR en overschrijding vrije ruimte

Gebruikelijkheidstoets

Vergoedingen en verstrekkingen die door de werkgever worden aangemerkt als eindheffingsloon, mogen niet meer dan 30 procent afwijken van wat in vergelijkbare omstandigheden gebruikelijk is. Als het totaal meer dan 30% afwijkt van wat gebruikelijk is, wordt het meerdere belast alsof het loon is. Komt het bedrag niet boven de 2.400 euro in totaal, wordt het door de belastingdienst in elk geval als gebruikelijk aangemerkt.

Lees ook: Geeft rechtspraak meer duidelijkheid over het gebruikelijkheidscriterium?

Forfaitaire waarderingen en nihilwaarderingen

Van een aantal zaken heeft de wetgever gesteld dat deze, hoewel de verstrekking loon in natura is en een zekere economische waarde heeft, toch op het fictieve bedrag van 0 euro worden gewaardeerd. Op de website van de Belastingdienst staat een actueel overzicht.

De cafetariaregeling

Werknemers kunnen loonbestanddelen omruilen. Zo kan een belast loonbestandsdeel worden omgeruild voor een onbelast deel. Dit wordt schriftelijk vastgelegd in de loonafspraken.

Lees ook: Cafetariaregeling en verloonde uren