De Belastingdienst is sinds eind 2016 een aantal onderzoeken naar mogelijke evident kwaadwillenden gestart die zijn voortgekomen binnen het reguliere toezicht loonheffingen.

Bij betalingen aan derden door een opdrachtgever onderzoekt de Belastingdienst op de aanwezigheid van een dienstbetrekking en of sprake is van evidente kwaadwillendheid. Het aantal onderzoeken bij opdrachtgevers die mogelijk evident kwaadwillend zijn, is op dit moment 49.

In 38 gevallen heeft de Belastingdienst niet kunnen vaststellen dat sprake is van evidente kwaadwillendheid. Zo hebben opdrachtgevers de arbeidsrelaties op een andere manier vormgegeven, bijvoorbeeld door het gebruik van payrollbedrijven of uitzendkrachten of door gebruik te maken van door de Belastingdienst goedgekeurde overeenkomsten. De elf resterende gevallen worden verder onderzocht.

Bewijslast

Het handhaven op constructies van schijnzelfstandigheid is vanwege de zware bewijslast die op de Belastingdienst rust arbeidsintensief.

Pas als de Belastingdienst constateert én ook aantoont dat sprake is van een (fictieve) dienstbetrekking én van kwaadwillendheid, kan de Belastingdienst een naheffingsaanslag loonheffingen met boete opleggen, waarbij ook het strafrechtelijk traject in beeld kan komen.

Contact en overleg met de opdrachtgever leidt al vaak tot aanpassing van de werkwijze en dus tot verbetering. Van kwaadwillendheid is dan geen sprake.

Toezichtsplan

Vanaf 1 juli handhaaft de Belastingdienst bij alle kwaadwillenden en niet meer alleen bij de ernstige gevallen.

De Belastingdienst heeft een toezichtsplan arbeidsrelaties gepubliceerd met extra aandacht voor schijnzelfstandigheid.

Toezicht en handhaving van de Wet DBA vindt plaats binnen de bestaande capaciteit bij de Belastingdienst.

Zie Toezicht kwalificatie arbeidsrelatie – Belastingdienst bezoekt opdrachtgevers

Beantwoording Kamervragen handhaving schijnzelfstandigheid