De crisisheffing vormt volgens de Hoge Raad geen schending van het recht op eigendom dat wordt beschermd door artikel 1 van het Eerste Protocol bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM).

In 2013 en 2014 werd telkens eenmalig een werkgeversheffing van 16 procent geheven over het salaris dat in de voorafgaande jaren, dus 2012 en 2013, meer dan 150.000 euro bedroeg. Tegen deze crisisheffing hebben werkgevers massaal bezwaar gemaakt. Een aantal van deze bezwaren wordt als proefprocedure uitgeprocedeerd. Daarnaast zijn er ook individuele procedures aanhangig.

In zijn advies aan de Hoge Raad concludeerde advocaat-generaal Wattel (hierna: de A-G) nog dat sprake is van terugwerkende kracht en dat die terugwerkende kracht om diverse redenen niet kan worden gerechtvaardigd. De crisisheffing vormt volgens de A-G een schending van artikel 1 van het Eerste Protocol bij het EVRM. De werking van de crisisheffing mocht daarbij volgens hem niet verder teruggaan dan tot 25 mei 2012 voor de crisisheffing 2013 en 17 september 2013 voor de crisisheffing 2014. Op die data was naar de mening van de A-G de crisisheffing pas voldoende aangekondigd.

De Hoge Raad heeft de echter argumenten afgewezen en geoordeeld dat sprake is van gerechtvaardigde terugwerkende kracht. Dit betekent dat de procedure hiermee in principe is beëindigd.

Klik hier voor de uitspraak
Bron: Meijburg en Co