AIs een werknemer arbeidsongeschikt is, dan moet er beoordeeld worden of er mogelijkheden zijn voor re-integratie. Meestal geldt een van deze situaties:

geen mogelijkheden;
werknemer kan (gedeeltelijk) aan de slag in het eigen werk, eventueel met wat aanpassingen;
werknemer kan (tijdelijk) ander werk gaan doen, dat past bij de beperkingen.

Als de werknemer passend werk gaat verrichten, moet er een loonwaarde aan deze werkzaamheden gekoppeld worden. Dit is de loonwaarde van het passende werk ten opzichte van het oude loon. Hieruit wordt een herstelpercentage berekend.

Loonwaarde tijdelijk 0 procent
Als het onduidelijk is wat de (precieze) belastbaarheid is van de werknemer, kan hij of zij het werk op arbeidstherapeutische basis verrichten. De loonwaarde blijft dan even 0 procent, dus hij of zij is nog 100 procent ziek.

De voorwaarden hiervoor zijn:

Periode van maximaal zes weken. De periode van therapeutisch werken is van tevoren duidelijk en is maximaal zes weken.
Opbouwend re-integratietraject. De werkzaamheden maken deel uit van een ‘opbouwend’ re-integratietraject waarbij uw werknemer steeds meer gaat werken. Later kan alsnog een loonwaarde worden vastgesteld en werknemer kan gedeeltelijk hersteld gemeld worden.
Helder doel en evaluatiemoment. Het doel van deze periode en het tijdstip van evalueren zijn van tevoren duidelijk vastgesteld in het re-integratie- of verzuimdossier.

Niet te lang inzetten
Werknemers worden nog wel eens te lang op therapeutische basis ingezet. Zo kan er extra ziekengeld worden gedeclareerd bij de verzekeraar. Dit is echter niet aan te raden. De premie van deze verzekering is namelijk afhankelijk van het ziekteverzuim. Een arbeidsongeschikte werknemer kan de werkgever ongeveer 2,5 maal het dagloon kosten.

Bron: Flynth