Een werknemer is op 6 juli 2009 in dienst getreden als schoonmaker bij een schoonmaakbedrijf.
De arbeidsduur bedraagt 25 uur per week. Op 28 december 2010 heeft het bedrijf een werkgeversverklaring ondertekend, waarin deze verklaart dat de werknemer 39 uren per week werkt.
De normale arbeidsduur bedraagt volgens de cao gemiddeld 38 uur per week over een periode van 4 weken.
De werknemer is op 22 februari 2011 vanwege ziekte uitgevallen. Sinds 19 februari 2013 ontvangt hij een arbeidsongeschiktheidsuitkering van het UWV.

Tussen partijen is in geschil of de werkgever heeft voldaan aan zijn verplichting tot doorbetaling van het loon van de werknemer tijdens zijn ziekte. Partijen twisten in het bijzonder over de arbeidsomvang, het dagloon en de opbouw van vakantiedagen.

De arbeidsomvang

De werknemer stelt dat hij tijdens zijn ziekte een hoger bedrag aan loon moest ontvangen omdat zijn daadwerkelijke arbeidsomvang groter was dan de 38 uur per week waar de werkgever bij zijn betalingen van uitging. Hij laat als bewijs een urenlijst zien. De werknemer komt uit op een arbeidsomvang van 42,5 uur per week. Hij doet daarbij ook een beroep op de werkgeversverklaring, waarin is opgenomen dat hij een 39-urige werkweek had.

De uitkering van loon bij arbeidsongeschiktheid wordt geregeld in de cao. Daarin is bepaald dat de uitkering bij ziekte plaatsvindt als percentage van het dagloon. Voor het bepalen van het dagloon wordt volgens de cao niet gekeken naar het overwerk, maar alleen naar de omvang van de bedongen arbeid.

De werknemer moet onderbouwen dat hij met de werkgever expliciet is overeengekomen dat hij – in afwijking van de cao – (standaard) meer dan 38 uren per week zou werken en dat deze uren dus niet als overwerk moeten worden beschouwd. De werknemer heeft dit naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende gedaan. De werkgeversverklaring is hiertoe niet genoeg,

Niet gebleken is dat deze arbeidsomvang (van 39 uren per week) tussen partijen expliciet overeengekomen is. De kantonrechter concludeert dan ook dat de arbeidsomvang (exclusief eventuele overwerkuren) 38 uur per week bedraagt. De werkgever is bij de berekening van het uit te keren loon tijdens ziekte dan ook van de juiste arbeidsomvang uitgegaan.

Percentage van het dagloon

In de cao is over uitkering bij arbeidsongeschiktheid opgenomen dat de duur van het dienstverband op de eerste ziektedag bepalend is voor het uit te keren percentage van het loon tijdens ziekte.

De werknemer heeft recht op een uitkering van 90 procent van zijn loon bij ziekte. De werkgever heeft het juiste percentage uitgekeerd.

Opbouw van vakantiedagen

Volgens de cao 2010-2011 bouwt een werknemer alleen gedurende het laatste half jaar van arbeidsongeschiktheid vakantie op. Nu de laatste zes maanden van de ziekteperiode van de werknemer niet in 2011 vielen, heeft de man in 2011 geen vakantie-uren opgebouwd. Sinds 1 januari 2012 is zowel de wetgeving als de cao Schoonmaak- en Glazenwassersbedrijf gewijzigd, en bouwt een werknemer volledig vakantie op. Deze wetgeving heeft echter geen terugwerkende kracht gekregen, waardoor de werknemer in 2011 geen vakantie heeft opgebouwd.

Uitspraak Rechtspraak Midden-Nederland, 8 juni 2016