De kantonrechter overweegt dat het begrip arbeidsvoorwaarde een ruim, niet juridisch scherp omlijnd begrip is.

Leaseauto = arbeidsvoorwaarde
In de rechtspraak is het beschikken over een leaseauto (veelvuldig) als arbeidsvoorwaarde aangemerkt. Ook wordt er vanuit gegaan dat er sprake is van loon, indien de werknemer de auto ter beschikking krijgt zonder dat hij deze voor het werk nodig heeft en hij de auto ook in zijn vrije tijd mag gebruiken.

Het feit dat de werknemer al vanaf de aanvang van zijn dienstverband (ruim 4 jaar) de beschikking heeft gehad over een leaseauto die hij ook in privé, op kosten van de werkgever, kon gebruiken, brengt naast vastlegging in het aanhangsel bij de arbeidsovereenkomst naar het oordeel van de kantonrechter met zich dat het beschikken over een leaseauto zonder meer deel is gaan uitmaken van zijn arbeidsvoorwaarden.

Het is niet aannemelijk geworden dat bij het accepteren van de leaseauto door de werknemer, maar ook later niet, kenbaar was dat op grond van geldend beleid binnen het bedrijf de leaseauto bij het stoppen van ‘mobiele werkzaamheden’ zou moeten worden ingeleverd.

Dat de werkgever heeft besloten een einde te maken aan de toekenning van een leaseauto aan de werknemer met ingang van 1 januari 2017 betekent daarom dat de werkgever eenzijdig – zonder toestemming van de werknemer – wil overgaan tot wijziging van een arbeidsvoorwaarde. Mag de werkgever tot deze eenzijdige wijziging overgaan?

Geen bevoegdheid tot eenzijdig wijzigen
De kantonrechter constateert dat in de individuele arbeidsovereenkomst geen beding is opgenomen dat de werkgever de bevoegdheid geeft de arbeidsvoorwaarden eenzijdig te wijzigen. Ook de regeling Secundaire arbeidsvoorwaarden en Bedrijfsregels 2015 kent geen algemene bepaling die de werkgever de bevoegdheid verleent om tot wijziging van de arbeidsvoorwaarden over te gaan.

In de Bedrijfsregels 2015 is onder meer opgenomen dat bij functiewijziging, waarbij het recht op een leaseauto wordt verloren, de gebruiker de auto nog gedurende maximaal 6 maanden mag blijven gebruiken. Het enkele feit, zonder nadere toelichting van de werkgever, dat de werknemer niet langer ‘mobiel’ maar ‘resident’ te werk is gesteld in zijn functie, is naar het oordeel van de kantonrechter niet als een functiewijziging te kwalificeren.

Eenzijdig wijzigen mag (nog) niet
Van een wijziging van de arbeidsvoorwaarde is met ingang van 1 januari 2016 nog geen sprake. Voor zover de werknemer heeft bedoeld dat ook na 1 januari 2017 hij in staat moet worden gesteld gebruik te kunnen blijven maken van een leaseauto overweegt de kantonrechter dat dit afhangt van de vraag in hoeverre de werkgever daadwerkelijk tot wijziging van de arbeidsvoorwaarde zal overgaan en zo ja of dan wordt voldaan aan de gestelde criteria. Op dit moment wordt daaraan in ieder geval niet voldaan.

Zie ook het bericht Werkgever mag autoregeling niet eenzijdig wijzigen