Een man is Security en compliance officer. Naast zijn salaris ontvangt hij elke maand een prestatiebonus.

De toekenning van de bonus kan worden herzien “op het moment dat er geen sprake is van normaal functioneren in termen van aanwezigheid, inzet en declarabele werkzaamheden”.

Op 18 januari 2017 werd met de werknemer een functioneringsgesprek gehouden. De algehele beoordeling was dat de werknemer voldeed aan de verwachtingen maar dat op specifieke onderdelen scoorde hij ook B-beoordelingen (ging boven de verwachtingen uit) en D-beoordelingen (voldeed niet aan de verwachtingen). Het salaris bleef ongewijzigd maar hij zou geen jaarlijkse bonus ontvangen. De maandelijkse prestatiebonus kreeg hij daarbij wel.

Bij brief van 17 oktober 2017 deelt de directeur van het bedrijf mee dat achteraf uit te keren prestatiebonus aan de werknemer met ingang van oktober 2017 wordt herzien. Met ingang van oktober 2017 bedraagt de achteraf uit te keren prestatiebonus € 0,00.

De man is op 15 november 2017 ziek geworden en door de bedrijfsarts per die datum volledig arbeidsongeschikt verklaard. Vanaf zijn eerste ziektedag heeft de werkgever 70% van het salaris van de werknemer doorbetaald.

Artikel 5.2 van de Algemene Arbeidsvoorwaarden van de werkgever wordt per 1 januari 2018 als volgt aangepast:

5.2 Loondoorbetaling tijdens ziekte

In geval van arbeidsongeschiktheid (…) behoudt werknemer gedurende 2 x 52 weken aanspraak op 70% van zijn bruto maandsalaris. Per kalenderjaar (periode van 52 weken) behoudt werknemer, bij een dienstverband van 40 uur, in geval van arbeidsongeschiktheid, in beginsel, aanspraak op 100% van zijn bruto maandsalaris gedurende de eerste 80 uur (bij een parttime dienstverband behoudt hij de aanspraak pro rata).

Werknemer heeft na de periode van 104 weken géén aanspraak op een aanvulling zijdens werkgever op zijn alsdan eventueel te ontvangen uitkering in verband met arbeidsongeschiktheid.

Betaling achterstallig salaris

De werknemer vordert betaling van het achterstallig salaris.

Hij legt aan zijn vorderingen het navolgende ten grondslag.

De werkgever is ten onrechte overgegaan tot 70% doorbetaling van het loon tijdens ziekte. Vanaf zijn eerste ziektedag ontving de werknemer, anders dan te doen gebruikelijk, 70% van zijn salaris daar waar in het verleden zowel aan hem als aan zijn collega’s altijd in geval van ziekte 100% werd uitbetaald.
De werkgever heeft ook ten onrechte de maandelijkse prestatiebonus herzien c.q. stopgezet. Herziening is alleen mogelijk indien de werknemer niet meer normaal functioneert in termen van aanwezigheid, inzet en declarabele uren één en ander conform de prestatiebonus-brief van 21 februari 2014.

100% loondoorbetaling bij ziekte gebruikelijk

De werkgever heeft in het verweer op de stelling dat deze ten onrechte het loon van de werknemer vanwege diens arbeidsongeschiktheid vastgesteld heeft op 70% verwezen naar de van toepassing zijnde Algemene Arbeidsvoorwaarden waarin is opgenomen dat in geval van arbeidsongeschiktheid haar werknemers aanspraak houden op 70% van het bruto maandsalaris.

Maar ter zitting heeft de directeur erkend dat het in de praktijk gebruikelijk was dat er bij ziekte 100% loon werd uitbetaald aangezien het bijna altijd om korte ziekteperiodes ging en het administratief gezien relatief veel werk was om het salarispercentage aan te passen. Een normale ziekte zou volgens hem nooit tot korting leiden. Wat de grens is tussen een normale en bijzondere ziekte staat/stond niet beschreven maar moest worden ‘ingevoeld’.

Op grond van de door de werkgever bevestigde jarenlange praktijk dat bij ziekte bijna altijd 100% van het loon werd doorbetaald, mocht en mag de werknemer naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter, er gerechtvaardigd op vertrouwen dat hij gedurende de huidige arbeidsongeschiktheidsperiode recht heeft op 100% loondoorbetaling. Dat de werkgever lopende die arbeidsongeschiktheidsperiode het beleid op dat punt heeft aangepast, doet aan dat oordeel niets af.

Maandelijkse prestatiebonus

Met de werknemer is de kantonrechter van oordeel dat, als de werkgever daadwerkelijk de mening was toegedaan dat de werknemer disfunctioneerde, deze hierover als goed werkgever met de werknemer in gesprek had moeten gaan en de werknemer via een verbeterplan in de gelegenheid had moeten worden gesteld om zijn functioneren, om aanspraak te kunnen blijven maken op de maandelijkse prestatiebonus, op het juiste niveau te krijgen.

Een onderliggend dossier met concrete kritiek- en verbeterpunten ter onderbouwing van de stelling van de werkgever dat de werknemer disfunctioneert ontbreekt.

De kantonrechter acht het aannemelijk dat de vorderingen van de werknemer voor het achterstallig loon en de maandelijkse prestatiebonus in een bodemprocedure worden toegewezen.

Uitspraak Rechtbank Overijssel, 20 maart 2018, ECLI:NL:RBOVE:2018:878